Austriacka szkoła ekonomii i jej krytyka.

Austriacka szkoła ekonomii to szeroki zakres myśli ekonomicznej, ogólnie krytycznej wobec państwowego socjalizmu i zwolenników kapitalizmu leseferystycznego. Ekonomia austriacka była tak często i tak blisko związana z liberalizmem, że można poszukiwać tego związku również w jej wyróżniających się teoriach ekonomicznych. Głównymi przedstawicielami tej szkoły są: Ludwig von Mises, von Hayek i Carl Menger.

Laissez-faire w historii myśli był zarówno doktryną polityczną i ekonomiczną. Jest to polityka minimalnej ingerencji rządu w sprawy gospodarcze jednostek i społeczeństwa.

Co przyniosło sławę austriackiej szkole ekonomii? Ekonomia austriacka została zauważona ze względu na swoją decyzję o unikaniu formalnych modeli ekonomicznych i przywiązywaniu wagi do modeli dedukcyjnych. Metoda dedukcyjna obejmuje rozumowanie na podstawie kilku fundamentalnych zdań, których prawdziwość zakłada się. Metoda indukcyjna polega na zbieraniu faktów, wyciąganiu z nich wniosków i testowaniu wniosków przez inne fakty. Krytycy metody dedukcyjnej stosowanej przez ekonomistów z Austrii twierdzą, że modele są zbyt subiektywne i niejasne.

Austriacy starają się zrozumieć ekonomię, badając społeczne konsekwencje indywidualnego wyboru. Ekonomiści austriaccy umieścili jednostkę w centrum swoich modeli ekonomicznych. Podejście to zwane jest słynnym indywidualizmem metodologicznym.

Ekonomia austriacka skłania się w stronę ideologii wolnego rynku. Wielu ekonomistów austriackich twierdzi, że monopole są korzystne. Jest to sprzeczne z teorią neoklasyczną, która ma tendencję do postrzegania monopoli jako złych. Monopole ograniczają wolny handel i uniemożliwiają rynkowi ustalanie cen. Firma monopolistyczna sprzedaje swoją produkcję po cenie wyższej niż cena rynkowa, gdyby przemysł był konkurencyjny.

Jak każda szkoła ekonomiczna, Austriacy muszą się mierzyć z wymierzoną w ich stronę krytyką. Ekonomia austriacka kładzie zbyt duży nacisk na wolny rynek. Twierdzi, że wysiłki rządu zmierzające do kontrolowania cyklu gospodarczego niezmiennie go pogarszają. Chociaż wolne rynki mają zalety, takie jak większa wydajność, istnieje kilka krytycznych uwag pod adresem czysto wolnorynkowych gospodarek. Wiara w efektywność rynków jest przeciwstawiona wielu przykładom zawodności rynku. Rynki mogą charakteryzować się znacznymi kosztami transakcyjnymi, problemami agencyjnymi lub asymetrią informacyjną.